Powracajmy do Orędzia. Żyjmy aktem miłości. (Cz. 19)

Baner-Orędzie (2)Wyznaniu musi towarzyszyć radość    

Maleńka duszo, do wołania: Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze! dodaj radość. Radością samą jest Niebo. Miłości towarzyszy radość. Jeżeli więc ty wyznajesz miłość Jezusowi i Jego Matce, czyń to z radością. To jest przecież akt miłości, to miłość z miłością spotyka się, więc wyznaniu musi towarzyszyć radość. Radością  wypełniaj  serce swoje. Radością wypełniaj tę chwilę, kiedy trwasz w akcie. Radość jest cnotą, więc wydobądź ją z siebie. Ona jest złożona w twoim sercu, tylko po nią sięgnij. Duszo maleńka, świat zapomniał o radości. To szatan ją przysłonił w sercu  twoim. Kiedy człowiek jest ponury, smutny, dobrze nim manipulować. Jezus pragnie, abyśmy byli radośni! Nie zważaj na ciężar życia swojego, lecz każdą chwilę życia odsłaniaj na radość. Niech radość ją ogarnie! Niech ogarnie tę pieśń nad pieśniami, ten akt miłości, który Jezus tak bardzo kocha.

Powracajmy do Orędzia. Żyjmy aktem miłości. (Cz. 18)

Baner-Orędzie (2)Kiedy go wypowiadasz wyznajesz wielką miłość

 Duszo maleńka, pytasz, dlaczego ten akt miłości jest taki ważny. Dlaczego to on ma być aktem miłości? Pamiętaj, że daje ci go Jezus. On od Niego pochodzi. On obejmuje miłością Jezusa, Maryję i wszystkie bez wyjątku dusze. Jest wypełniony samą miłością. Jest kwiatem miłości. W tej jednej chwili, kiedy go wypowiadasz, wyznajesz wielką miłość Jezusowi i Jego Matce, i ileż troski przepełnionej  miłością wyrażasz, kiedy wypowiadasz słowa: ratujcie dusze. Ta troska nie pozwala Im być obojętnymi na twoje wołanie. Jednocześnie ileż miłości jest w tym wołaniu w twoim sercu. I nie ma znaczenia, które dusze – twoje serce ogarnia wszystkich, tak jak serce Jezusa. Umiłowane dziecko Boga, jeżeli w jednym akcie troszczysz się o wszystkie dusze, to Bóg wszystkim udziela łask. Ale pamiętaj, jest morze dusz, które łask Bożych nie przyjmują. Dlatego wołaj, wołaj, duszo maleńka, a otworzą się ich serca i zostaną  zbawieni! Bóg Ciebie kocha i błogosławi Tobie.

Powracajmy do Orędzia. Żyjmy aktem miłości. (Cz. 17)

Baner-Orędzie (2)Jak można wołać w kółko to samo?

Dzisiaj Jezus mówi do nas, dusz maleńkich: Nie bądź leniwe, jeszcze raz wołam, nie bądź leniwe, Moje dziecko. Przez to lenistwo zaniedbujesz akt miłości. A każdy utracony akt to wielka strata.

Mówisz: Panie, on jest trudny dla mnie. Jak można przez cały czas myśleć o nim i wołać nieustannie, w kółko to samo wołać: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!”

Duszo maleńka, to co Jezus podaje twemu sercu, to miłość. Mówisz, że miłość jest piękna i już zauważasz, że kiedy kochasz, jesteś szczęśliwa. Dlatego Jezus uczy cię miłości, uczy cię kochania. On pragnie, abyś była już tu na ziemi szczęśliwa, dlatego powróć do źródła miłości. Powróć do Boga, a odkryjesz piękno życia. Wróć do aktu miłości. On oczyszcza twój zaśmiecony umysł, oczyszcza twoje zabrudzone usta, które mówią, mówią, a czasami to nie wiedzą, co mówią. Akt miłości oczyszcza serce twoje, bo serce powinno być zajęte i wypełnione tym pięknem, jakim jest miłość. Ponieważ człowiek odszedł od źródła miłości, stał się nieszczęśliwy i pozwala, aby jego dusza obumierała. Czy na pustyni możesz żyć bez źródła wody? Nie. Dojdziesz do wyczerpania i śmierci. Duszo maleńka, życie bez miłości jest śmiercią, dlatego pozwól się porwać miłości. Odsuń wszystko to, co zaśmieca ciebie, a twoje życie nabierze rumieńców i będziesz radosna i szczęśliwa. Pamiętaj, bez Boga jesteś jak ptak bez wody na pustyni.

 Błogosław nam, Jezu i przytul mocno do Twego Serca. Daj siłę każdemu i każdej z nas żyć aktem miłości.

Powracajmy do Orędzia. Żyjmy aktem miłości. (Cz. 16)

Baner-Orędzie (2)Każdy człowiek jest Moim dzieckiem

Moje drogie dziecko, czy żyjesz w zgodzie z człowiekiem, który jest obok ciebie? – pyta dzisiaj Jezus – A z tym, który jest dalej od ciebie, czy też żyjesz w zgodzie?

Tak bardzo ważne jest,  aby w każdym  człowieku rozpoznać brata, rozpoznać siostrę. Każdy człowiek jest ukochanym dzieckiem Boga. Dlatego i ty, duszo maleńka, bez żadnego wyjątku musisz go darzyć życzliwością. Pamiętaj – życzliwością i miłością, Szatan pragnie wprowadzić pomiędzy ludzi niezgodę, nieprzyjaźń. Wprowadza konflikty, aby mógł nimi manipulować. On wie, że nienawiść prowadzi donikąd, dlatego wiele dzieci Bożych ogarnął złem. Duszo maleńka, człowiek ogarnięty złem, żyjący w grzechu potrzebuje pomocy. On potrzebuje twojej pomocy, abyś mu pomogła, bo sam o własnych siłach nie wyrwie się z rąk złego, nie wyrwie się z takiego stanu. Bóg dał ci mocną broń. Włóż ją do serca swojego i ust swoich, i wołaj: Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze! Wołaj za tych, którzy się źle mają: Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie życie! Wołaj za uzależnionych, bo swoją duszę złemu oddają i wyrządzają jej tyle krzywdy: Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze! Wołaj za ludzi młodych, za dzieci, które nie doznały od rodziców miłości i nimi zainteresował się szatan: Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze! Za ludzi o kamiennych sercach i tych, którzy ich do takiego stanu doprowadzili: Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze. Wołaj, wołaj, duszo maleńka, wołaj za wszystkich, którzy żyją w grzechu: Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze!

Powracajmy do Orędzia. Żyjmy aktem miłości. (Cz. 15)

Baner-Orędzie (2)Pozwólcie sercom waszym zająć się tą pieśnią

Nieustannie wypowiadany akt miłości: Jezu, Maryjo, kocham was, ratujcie dusze! przeradza się w pieśń. Serce samo, bez angażowania ust, śpiewa tę pieśń miłości.

Duszo maleńka, pozwól, aby twoje serce było porwane ku Jezusowi i Jego Mamie. Pozwól sercu swemu zająć się tą pieśnią. Nie zaśmiecaj swego serca. Wycisz je. Tylko serce wyciszone, pełne pokoju i radości, będzie umiało śpiewać tę pieśń. To zjednoczenie dusz. To zjednoczenie Boga z człowiekiem. To pieśń oblubienicy do swojego Oblubieńca. To wyznanie miłości Jezusowi i Jego Mamie. To obsypanie Ich Serc wonnymi płatkami kwiatów. W pieśni serca należą tylko do siebie. Przed taką pieśnią i takim zjednoczeniem serc drży szatan i całe piekło. Jezus i Maryja – Królowa wszystkich serc – w tym momencie łączą się z ową duszą i ją upiększają, przyozdabiaja, czynią ją delikatną jak motyl, jak kielich kwiatów wypełniony słodkim nektarem. Ten śpiew jest błogosławieństwem, tańcem, żarliwym spotkaniem, ogniem miłości, który spala wszystko to, co jest nieczyste i rozpala zimne serca ku Jezusowi i Jego Mamie.

Posłuszeństwo i łaska – drugi list na Wielki Post

2zh1pmwGdy w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu wyruszaliśmy z Jezusem na pustynię zatrzymaliśmy się na temacie ciszy i krzyża, czyli ofiary. Pisałem, że ten Wielki Post może i powinien być inny, niż te dotychczas. Kto by pomyślał dwa tygodnie temu, że to będzie jednak tak inne doświadczenie? Że tegoroczna nasza wędrówka na pustynię będzie bardziej przypominać wyjście izraelitów z niewoli egipskiej, drogę w nieznane.

Trzeci raz już zabieram się do napisania tego kolejnego listu na Wielki Post. Bo ciężko dobrać słowa, by w pełni oddać, to co teraz czujemy. Zawiesić musimy wieczerniki modlitwy, nawet ciężko w tę niedzielę było wielu z nas uczestniczyć we Mszy św. Nie rozumiemy i nie wiemy jak długo będzie trwać ta droga. Ziemia obiecana jest blisko, przy dobrym marszu do Wielkanocy dałoby radę tam dojść, ale Izraelici też tak myśleli, a droga przeciągnęła im się na całe 40 lat. Jak będzie tym razem i czy my przejdziemy przez to morze „suchą stopą”? Czytaj dalej

Nauczycielu, gdzie mieszkasz?

malyPierwsze kroki w nowym 2020 roku na naszym wieczernikowym szlaku skierowaliśmy do Sanktuarium Matki Bożej w Czerwińsku n. Wisłą. Dzień skupienia, a zarazem pierwszy piątek miesiąca, rozpoczęliśmy tradycyjnie rozważaniem tajemnic Różańca Świętego. Towarzysząc Jezusowi od Ogrodu Oliwnego, próbowaliśmy podjąć refleksję nad naszą postawą.
Czy ja kocham? I ile warte są moje zapewnienia o miłości?
Kim właściwie jest dla mnie Jezus?
Czy potrafię kochać kogoś takim jakim jest, bez udawania. Także gdy widzę jego słabości, zranienia?

Podczas Eucharystii, rozważając Ewangelię z dnia, zastanawialiśmy się nad obrazem Boga. Jezus, który ukazany jest jako Pasterz i jednocześnie Baranek. Jako składający ofiarę i jako ofiara. Czytaj dalej

Powracajmy do Orędzia. Żyjmy aktem miłości. (Cz. 11)

Baner-Orędzie (2)Tego wołania potrzeba światu

Duszo maleńka, dziś Jezus błogosławi ciebie i twój krzyż. Otocz swój krzyż aktem miłości: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!” Tym aktem się podpieraj, jak pasterz laską: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!” To wołanie pomoże pokonać ci udręki i słabości twojego krzyża. Maleńka duszo, ukochane dziecko Boga, całuj swój krzyż, bo on daje zbawienie tobie i twoim bliskim. Teraz nie rozumiesz swojego krzyża. Teraz się buntujesz. Bóg to rozumie, ale kocha cię, Jego jesteś i pragnie, abyś wiedziało, że cierpienie jest znakiem, że Bóg jest z tobą. Nigdy nie jesteś samo i kiedy wołasz: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!”, pomagasz bliźnim, zakrywasz ich bluźnierstwa, a Bóg wychodzi ci naprzeciw ze swoimi łaskami. Wołaj więc, wołaj nieustannie, bo tego wołania potrzeba światu: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!”

Powracajmy do Orędzia. Żyjmy aktem miłości. (Cz. 10)

 Baner-Orędzie (2)Nie przerywaj pieśni miłości

Duszo maleńka, nie przerywaj pieśni miłości i wołaj: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!” Idź odważnie drogą, którą wybrał ci Bóg: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!”  Nie bój  się niczego, On jest z tobą, więc wołaj: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!”

Niech nasze serca utulone w miłości słuchają i powtarzają: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!” A miłość niech faluje wokół nas: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!” Niech z ziemi płynie do Nieba: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!” Niech całe Niebo wyśpiewuje: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!” Niech pieśń miłości popłynie do czyśćca, niech wszystkie dusze czyśćcowe wołają: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!” Niech wszyscy nieustannie wołają: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!” Niech wołają dniem, niech wołają nocą: „Jezu, Maryjo kocham Was, ratujcie dusze!”

Zawierzenie Sercu Jezusa i Maryi

dwa_sercaDrogie Dusze Najmniejsze. Minął kolejny rok liturgiczny, zbliżają się Święta Bożego Narodzenia i nasze grudniowe Wieczerniki. Dla wielu to kolejny rok na maleńkiej drożynie miłości, dla innych może (jak i dla mnie) to dopiero początki odkrywania Orędzia  miłości Serca Jezusa dla świata. Wiemy, jak wiele  radości Panu Jezusowi daje całkowite zawierzenie Jego Sercu. Ile nadziei ma w nas, którzy chcemy żyć aktem miłości: Jezu, Maryjo! Kocham was, ratujcie dusze. Nasza wspólnota dusz najmniejszych to nie tylko udział w comiesięcznych wieczernikach modlitwy, to życie aktem miłości na co dzień, tak jak żyła nim Służebnica Boża s. Konsolata Betrone. Zrozumiał to dobrze o. Lorenzo Sales zapraszając kolejne dusze na maleńką drogę,  by stać się najmniejszym.  A rozpoczyna się to wszystko poprzez osobisty akt zawierzenia Sercu Jezusowemu.  To takie osobiste wejście we wspólnotę, sprawowane w sposób uroczysty, które włącza nas w dzieło ratunku dusz. Czytaj dalej