Bóg objawia człowiekowi swoją miłość. Czyni to nieustannie. W każdym momencie miłość Boża obejmuje, wylewa się na świat i w każdym momencie go ratuje. Całe stworzenie żyje zanurzone w miłości. Niestety, świat nie widzi tej miłości. Bóg kocha miłością oblubieńczą każdą duszę. Do każdej niejako wysyła zaproszenie do zjednoczenia z Nim. Każdą z nich pragnie przytulić do swojego Serca i każdą poprowadzić do wieczności, do życia w miłości. Prawdą jest, że dostępujemy teraz szczególnej łaski, mogąc słuchać o miłości oblubieńczej Boga i przygotowywać się na jej przyjęcie. Jednak to nie znaczy, że tylko nas Bóg obdarza tą miłością. Obdarza nią każdą duszę. Chociaż Bóg w swej Istocie nie może być nieszczęśliwy, ponieważ On jest szczęściem i przebywanie z Nim jest szczęściem, to jednak Bóg tęskniąc za duszami doznaje cierpienia z powodu tego, iż dusze nie rozpoznają Jego miłości, nie widzą i nie odpowiadają na nią.

Dzięki Bożej łasce przygotowujemy się teraz na to, by w każdym z nas została zrodzona miłość oblubieńcza. Miłość, która jest cudowna i niezwykła. Przygotowujemy się, by każdy z nas mógł tą miłością żyć. Bóg od pewnego czasu uświadamia nam naszą rolę w Kościele i powierza w nim konkretne zadania. Duszom trudno jest przyjąć, zrozumieć, żyć myślą, iż jakość ich życia z Bogiem wpływa na jakość życia innych dusz w Kościele. Jednak na tyle, na ile dusza ma tego świadomość powinna czynić wszelkie starania, by żyć w jedności z Bogiem ze względu na miłość do Niego, ale i starać się kochać dusze, kochać Kościół. Życie duszy, która odpowiada na miłość jest życiem zbliżającym się do pełni, to znaczy, dusza taka żyje tak, jak tego Bóg pragnie dla niej i dla Kościoła. Ona sobą, miłością, swoim świętym życiem obejmuje cały Kościół jednocześnie zanurzając się nieustannie w Bożym Sercu.

Kiedy jakaś dusza wkracza na drogę rozwoju duchowego, nie zawsze potrafi ogarnąć swoim umysłem tego ogromu spraw, o jakich słyszy, a które są ważne, na które trzeba zwrócić uwagę. Dusza, która jednoczy się z Bogiem nie ma tego problemu. Jej serce otwarte na spotkanie z Bogiem, na Obecność Boga, po prostu przyjmuje to, co w nim składa Bóg i żyje tym, co Bóg daje w jej serce. Taka dusza otwarta jest na Ducha Świętego. Czytaj dalej →

Bóg objawiał swoją miłość narodowi wybranemu w różny sposób. Mówił o swojej miłości oblubieńczej przez Proroków. Jednak najpełniejszy wyraz tej miłości dał na Krzyżu. To właśnie na Krzyżu Jezus – Bóg oddaje siebie całego, oddaje swoje życie tym, których ukochał. To właśnie na Krzyżu Bóg wyznaje miłość duszy. Na Krzyżu w sposób szczególny Bóg mówi do duszy: jesteś moją oblubienicą. Na Krzyżu mówi: Jam cię dziś zrodził. Na Krzyżu Bóg rodzi duszę – oblubienicę.

Krzyż jest niezwykłą tajemnicą. Ta tajemnica nieustannie jest rozważana przez tych,  którzy pragną żyć życiem Boga. Krzyż przyciąga ich ku sobie. Zresztą dusza, która idzie drogą zjednoczenia, idzie poprzez krzyż. Nie ma innej drogi. Wcześniej czy później dusza powołana przez Boga do życia w ściślejszym zjednoczeniu z Nim napotyka krzyż i rozmiłowuje się w krzyżu. Krzyż jest znakiem doskonałej, najwyższej, świętej miłości Boga. Jest znakiem obdarowania duszy miłością dającą życie; Jest znakiem nowych narodzin.

Trudne jest to do zrozumienia przeciętnemu człowiekowi, który nie zagłębia się w te tajemnice. Przecież na Krzyżu umiera Jezus, a jednak JEST TO ZNAK NOWEGO ŻYCIA DLA KAŻDEJ DUSZY; życia zarówno w wieczności, bo to życie niejako wysługuje Jezus na Krzyżu, ale JEDNOCZEŚNIE JEST TO ZNAK ZAPROSZENIA KAŻDEJ DUSZY DO NIEZWYKŁEGO ŻYCIA W ZJEDNOCZENIU Z BOGIEM RÓWNIEŻ TU NA ZIEMI; do życia w miłości oblubieńczej.

Zatem dusza, która odczytuje w swoim sercu to zaproszenie powinna rozważać Krzyż Jezusa, Jego mękę, cierpienie i śmierć na Krzyżu. Wtedy w jej sercu zrodzi się miłość. Nie ta zwykła, ludzka miłość, która lęka się krzyża i broni się przed krzyżem. W duszy zrodzi się miłość oblubieńcza, bo ta chce na wzór Jezusa samą siebie oddać w całości Bogu. Chce to czynić na wzór Jezusa, a więc chce sama niejako zawisnąć na krzyżu. Zawiśnięcie na krzyżu nie jest celem samym w sobie, nie jest pychą, czy też próżnością, czymś czynionym dla swojej chwały; jest to bardzo głębokie wewnętrzne pragnienie ofiarowania siebie Jezusowi dokładnie w taki sposób, w jaki uczynił Jezus w stosunku do duszy. Jest to pragnienie takiego złączenia z Jezusem, by czynić dokładnie to, co On. A On wisi na Krzyżu i zbawia dusze. A więc oblubienica rozważa krzyż, rozmiłowuje się w krzyżu, w niej rośnie pragnienie bycia ukrzyżowaną z Jezusem dla zbawienia dusz. Czytaj dalej →

Miłość Boża jest niezgłębiona. Właściwie człowiek nie jest w stanie tej miłości zgłębić, nie jest w stanie jej ogarnąć, tak jak nie jest w stanie mrówka swoim umysłem objąć całego kosmosu. Gdzież tam mrówce do takiej nieskończoności. Mimo to, Bóg umieścił w swojej miłości każdą duszę i chce, by każda dusza w tej miłości żyła pełnią życia. Niezwykłe jest to, do czego Bóg każdą duszę powołał.

Przez trzy dni wspólnych rekolekcji będziemy próbować jeszcze bardziej ZAGŁĘBIAĆ SIĘ W MIŁOŚĆ BOŻĄ, by chociaż: troszeczkę zrozumieć oblubieńczą miłość Boga do duszy, troszeczkę na tę Bożą miłość odpowiedzieć. Troszeczkę, ponieważ miłość Boża jest nieskończona, a dusza jest maleńka.

W pierwszym dniu naszych rekolekcji postaramy się bardziej zrozumieć ważny aspekt tej miłości; BÓG JEDEN W TRZECH OSOBACH. Przenikanie się, zjednoczenie Trzech Osób Boskich jest niebywałe i trudne do wytłumaczenia, trudne do zrozumienia. Miłość, jaka łączy te Osoby jest miłością doskonałą.

1. BÓG ZAPRASZA KAŻDEGO Z NAS DO WNĘTRZA TRÓJCY ŚWIĘTEJ, do relacji miłości Trzech Osób Boskich.

Zazwyczaj człowiek rozumie miłość jako uczucie, które wychodzi od jednej osoby, by dotrzeć do drugiej. Natomiast Boże zaproszenie do miłości jest czymś innym, czymś głębszym, ponieważ Bóg pragnie: by człowiek był w Jego miłości zanurzony, Jego miłością był cały przeniknięty, Jego miłością był przemieniany nieustannie i żeby żył nią, to znaczy, żeby również był przebóstwiany miłością; był aktywną cząstką w relacji Trójcy Świętej.

Tak więc, to nie tylko OBDAROWANIE MIŁOŚCIĄ, ALE TO ZAPROSZENIE DO AKTYWNEJ RELACJI WEWNĄTRZ TRÓJCY ŚWIĘTEJ. Czytaj dalej →