2. Czas, jaki nastaje, obfituje w łaski Bożej Dzieciny

Boża Miłość jest jak rzeka. Rozlewa się w sercach ludzkich. Ten, kto wierzy, doświadcza jej mocy. Ona uzdrawia ciało i duszę. Ona oczyszcza serce i rozum. Ona uświęca człowieka. A choć człowiek nie zna planów Boga wobec siebie, jeśli zaufa Miłości, doznaje tegoż oczyszczenia i uzdrowienia najpierw duszy, potem ciała. Ufajmy, bowiem czas, jaki nastaje, obfituje w łaski Bożej Dzieciny. Serce zaś tego Świętego Dzieciątka jest szczególnie czułe i skłonne do wysłuchiwania próśb oraz ich spełniania. Otwórzmy serca nasze z wielką ufnością. Otwórzmy je na rodzącą się Miłość. Pozwólmy Matce złożyć tę Miłość właśnie w naszych sercach, a dokona się w nas przemiana. Sam fakt naszego spotkania Nowonarodzonego Jezusa dokona zmian, jakich się nie domyślamy. Miłość prawdziwa zawsze przemienia wszystko wokół siebie, uświęca, wprowadza pokój, przynosi nadzieję, daje szczęście. Przyjmijmy rodzącą się Światłość, zstępujące Zbawienie, Wszechogarniającą Miłość.

Módlmy się w Godzinie Miłosierdzia o obmycie całego świata z grzechu. Módlmy się za siebie błagając o oczyszczenie serc i dusz. Nic i nikt nie jest godzien przyjmować Króla Chwały. Jednak Bóg w swoim miłosierdziu może usposobić serca nasze do przyjęcia Go. Tylko On, tylko Duch Święty, tylko Krew Jezusa może nas uświęcić i przygotować ostatecznie na spotkanie ze Świętym. Módlmy się w Godzinie Miłosierdzia.

Trwaj na modlitwie. Niech nic nie zajmuje twoich myśli. Niech serce będzie czyste, umysł wolny, dusza otwarta. Dusza twoja już doświadcza zstępowania Świętego na ziemię. Ona to czuje. Módl się do Ducha Świętego. Niech On otoczy duszę twoją, niech ją obejmie, niech zstąpi na nią, aby przyjęła rodzące się Dziecię. Módl się. Nieustannie oczyszczaj serce.