3. To szczęśliwa godzina, gdy Niebo otwiera swe podwoje

Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty otacza chwałą Najświętszą Dziewicę Maryję, Matkę Boga, Królową Nieba i ziemi. A chwała ta nie ma sobie równej. Jest bowiem chwałą Trójcy Przenajświętszej, chwałą samego Boga. Zstępuje teraz na Tę Przeczystą Niewiastę, aby Ją otoczyć swoją miłością, aby uwielbić i otoczyć Jej święte Łono. aby dokonać Narodzin Świętego Dziecięcia w Niej poczętego mocą Ducha Świętego, kształtowanego mocą Ojca.

O moce Niebieskie! O Aniołowie! O Święci! Głoście chwałę Bogu Najwyższemu! Ogłaszajcie chwałę Bogurodzicy Dziewicy! Wysławiajcie rodzące się Dziecię! Niebo otwiera się nad tobą, ziemio! To szczęśliwa godzina, gdy Niebo otwiera swe podwoje, gdy z Nieba zstępuje Jasność Święta! O raduj się, ziemio! Wesel się, ludu Boży! Gotuj serca na przywitanie Tego, którego oczekiwałeś od wieków! Wyśpiewuj radośnie, cała ziemio, chwałę swemu Bogu!

Podnieście swe oczy, padnijcie na kolana, z drżeniem serca śpiewajcie hymny pochwalne! Wznieście swe dłonie ku górze i wołajcie Zbawiciela: O, przyjdź, przyjdź Jezu – Królu nasz i Panie! Przyjdź Jezu – nasz Wybawicielu! Przyjdź, przyjdź Jezu – Zbawco drogi! Przyjdź nasz Pokoju, nasze wybawienie! Przyjdź! Ty, który życie dajesz wieczne – przyjdź do naszych serc! Przyjdź do naszych sumień! Przyjdź i dotknij nas! Przyjdź i ulecz nas! Przyjdź i przemień nas!