6. Modlitwa przed północą

To, czego Bóg chce dokonać, odbywa się co roku, ale nie jest należycie przyjmowane. Nie jest zauważane! Nie jest przyjmowane! On chce, aby świat zdał sobie sprawę z wagi wydarzenia, z tego, czym jest co roku świętowane Boże Narodzenie. Dlatego On sam podprowadza nas do samych Narodzin. Trwajmy na modlitwie. Módl się, wzywaj Ducha Świętego! Zawierz się cały Bogu! Nie ustawaj. Teraz, od tej chwili trwaj zjednoczony z Bogiem Trójjedym. Bogiem Ojcem, Synem Bożym, Duchem Świętym.

Maryja składa w tobie, duszo umiłowana, Boga, Jej Skarb Największy – Dziecię Święte. Odtąd już na zawsze gościć będzie w sercu twoim. Ono uczyć cię będzie dziecięctwa Bożego, uczyć będzie Miłości. Poprzez fakt, iż Maryja Matką Jego jest, więc i ty, duszo zjednoczona jeszcze ściślej będziesz z Matką. To Dziecię jednoczy nas w jedną Rodzinę.

W Świętej Rodzinie opiekunem jest święty Józef. Maryja jest Matką, Jezus zaś Bratem twoim, Zbawicielem, Miłością jednoczącą nas ze sobą i z Trójcą Świętą. To On jest Drogą Miłości, po której kroczysz. On jest jedyną Prawdą objawioną ludziom przez Boga. On jest twoim życiem, życiem prawdziwym. Żyj, duszo, w Nim, zjednoczona, ukryta, stopiona całkowicie z Jego Duchem. On dokonywać będzie ściślejszego zjednoczenia z Bogiem Troistym, wprowadzać cię będzie w Jego rzeczywistość, łączyć z samym Jego Sercem. On, będący Miłością, nauczy cię być właśnie nią. On uczyni ciebie miłością w Sercu Trójcy Świętej. On, Dziecię, uczyni ciebie prawdziwie dzieckiem Boga – ufnym, uzależnionym od Boga, należącym do Niego, całkowicie Mu oddanym. On w końcu, sam będący Barankiem Ofiarnym, nauczy cię, jak stać się ofiarą przebłagalną, całopalną Miłości Miłosiernej. On wprowadzi w twoje serce pokój, miłość i radość. On czynić je będzie czystym na wzór swojej czystości i niewinności. On, Jezus, Dziecię dzisiaj zrodzone, błogosławić ci będzie nieustannie, bowiem oddałaś Mu serce swoje na mieszkanie. Bo przyjęłaś Go w tę Noc i ofiarowałaś to, co w tobie jest najcenniejsze – własne serce, miłość, duszę. On ceni sobie taki dar. A choć nie są to dary wielkie, bowiem słabą jesteś duszą, a lichość serca dorównuje nędzy twojej, jednak Jezus ceni sobie twój dar i przyjmując go, w zamian ofiarowuje ci Siebie. On Sam jest Darem dla ciebie w tę niezwykłą Noc Bożego Narodzenia.

Dary wasze wzajemne – Jezusa i twój, duszo – mimo, że są nieporównywalne, bowiem różnią się jak Niebo i ziemia, dzień i noc, światłość i ciemność, jednak Jezus mocą swoją płynącą z Jego Serca przepełnionego miłosierdziem i miłością, czyni je równymi i przedstawia Ojcu. Ten zaś poruszony miłością czułą i tkliwą do Syna, przyjmuje jako Jego i uświęca, zlewając na ofiarowujących liczne łaski.

Ta Noc, ten czas to nie zwyczaj ludowy, nie tradycja jedynie! To rzeczywistość duchowa, to fakt dokonujący się prawdziwie, to Prawda, która objawia się ludziom. Jednak ludzkość jest ślepa, głucha i ma leniwe serce. Dlatego nie widzi, nie słyszy i nie doświadcza. Bóg pragnie przemiany ludzkich serc, aby te uczestniczyły żywo w życiu Boga, by się Mu poddały, przyjmowały Jego Miłość i ją odwzajemniały. Bóg pragnie szczęścia każdego ludzkiego serca. Każdemu chce pokazać drogę do Prawdy, do szczęścia, do wieczności. Każdemu też ofiarowuje zbawienie. Chodzi tylko o to, by człowiek zgodził się je przyjąć.

Niech Bóg błogosławi ci, duszo zjednoczona z Maleńkim Jezusem. Żyj tą Miłością, zjednoczona ze Świętą Rodziną, będąca miłością w Sercu Boga, należąca całkowicie do Trójcy Świętej.

Zobacz także: Boże Narodzenie 2017