Kiedy w ubiegłą sobotę wysiedliśmy z samochodu na parkingu przy kościele bł. Honorata w Mrągowie, pomyślałam sobie: „Jesteśmy szaleni.” Zimno, ciemno, kościół jeszcze zamknięty i ani żywej duszy dookoła. (No cóż, przyjechaliśmy „nieco” wcześniej…)
A jednak jesteśmy tu co miesiąc. My, a wraz z nami inni uczestnicy Wieczernika, którzy wiernie w Wieczerniku trwają. I tym w Mrągowie, i tym w Różanymstoku, i w Sątocznie, Gietrzwałdzie, Czerwińsku i Szczytnie. To jednak jest niesamowite. Coś, czego nie zrozumie ktoś, kto tylko z boku się przygląda, nie wchodząc do Wieczernika.

A co wydarzyło się tym razem w mrągowskim Wieczerniku? Czytaj dalej →

W czwartą sobotę września w gościnnych progach kościoła p.w. bł. Honorata Koźmińskiego w Mrągowie odbył się kolejny Wieczernik Modlitwy, w którym uczestniczyli wierni z Mrągowa, Szczytna i Olsztyna. Rozpoczęliśmy o godzinie 17.00 modlitwą różańcową i litanią loretańską. Kiedy przyszedł czas na mszę świętą, radością dla nas było widzieć przy ołtarzu aż czterech kapłanów – przede wszystkim gospodarza tego miejsca ks. Janusza Piaskowskiego, ks. Adama i ks. Marka posługujących w parafii oraz ks. Pawła – kapelana Stowarzyszenia Konsolata, który przewodniczył Eucharystii i wygłosił Słowo Boże. Czytaj dalej →

W czwartą sobotę września mrągowska świątynia bł. Honorata Koźmińskiego ponownie wypełniła się wiernymi z grona parafian, mieszkańców Mrągowa i dusz najmniejszych z Olsztyna. Wieczernik rozpoczęła msza św. celebrowana przez ks. Janusza i ks. Adama.

Ks. Adam, nawiązując do ewangelicznej przypowieści o siewcy, wskazał na konieczność słuchania Bożego Słowa i pielęgnowania Go w sobie, aby, jak to ziarno, nie zostało nigdy zagłuszone i zadeptane. A służyć temu ma nasza modlitwa za wszystkich naszych nieprzyjaciół. I, wzorem Chrystusa, przebaczanie im. Czytaj dalej →

Po spotkaniu z Matką Bożą Gietrzwałdzką przyszedł czas na modlitwę w kolejnym Wieczerniku. W czwartą sobotę miesiąca miejscem spotkania dusz najmniejszych jest Mrągowo. Ta ostatnia sobota sierpnia przypadła w przeddzień Uroczystości Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej – Królowej Polski. Mogliśmy się więc przygotować do dobrego przeżycia tego ważnego dla nas wszystkich święta, do odnowienia naszego wspólnotowego i osobistego zawierzenia się Maryi – naszej Matce i Królowej. Czytaj dalej →

W czwartą sobotę czerwca nasza wspólnota modliła się w Wieczerniku w Mrągowie. Był to czas dziękowania Bogu za Jego wielką miłość – miłość, wobec której wszystko blednie i której nie jesteśmy w stanie odwzajemnić. Nie potrafimy odpowiedzieć taką samą miłością. Ale możemy otwierać się na miłość Boga do nas, przyjmować ją i w ten sposób dziękować i sprawiać Mu radość. Tak też staraliśmy się czynić. Oto modlitwa, która popłynęła do Nieba w ten sobotni wieczór:

„Dziękuję Ci, Panie, że tak bardzo kochasz człowieka. Wyznajesz miłość mojej duszy. To wyznanie wprowadza moją duszę w wielkie szczęście, zachwyt. Bóg wyznaje miłość człowiekowi. Twoje wyznanie nie jest gołosłowne. Ja czuję i doświadczam, że Twoja miłość mnie otacza, wypełnia i promieniuje. Widzę ją w moim życiu. Widzę, Panie, Twoje działanie w moim życiu. Dziękuję Ci, Jezu. Nie wiem, jak mógłbym Cię uwielbić, jak podziękować. O, Panie, nie potrafię. Kocham Ciebie, Panie i chociaż jestem niczym, chociaż nic nie mam, to oddaję Ci swoje serce, abyś mógł składać w nim swoją miłość. Chcę Ci przynosić radość, że Twoja miłość nie pozostaje bezdomna, ale we mnie znajduje mieszkanie. Kocham Ciebie, Jezu.

Jak to dobrze, Panie, że uczyniłeś mnie taką małą duszą. Cokolwiek bym posiadał swojego, jakąkolwiek wielkość, w jakiejkolwiek dziedzinie, wszystko to byłoby niczym wobec Ciebie. Tak więc nie posiadając nic, otwieram serce i staję się najbogatszą duszą, bo Ty stajesz się moim bogactwem. To niezwykłe. Jak to dobrze, Boże, że stworzyłeś mnie takim małym. Jak to dobrze, że wszystkiego mogę oczekiwać od Ciebie. Jak to dobrze, że uczyniłeś mnie swoim dzieckiem i troszczysz się o mnie. O, Panie mój, jak to dobrze. Będę cieszyć się, że jestem małym i słabym, że nie mam siły i nic nie potrafię. Jak to dobrze, że nie muszę o własnych siłach osiągać czegokolwiek i starać się, by dojść do szczytów świętości. Jak to dobrze, ze nie muszę zasługiwać na Twoją miłość.”

Bogu niech będą dzięki za ten kolejny Wieczernik, podczas którego mogliśmy wspólnie modlić się i otwierać na Bożą miłość.  (Wiola)