Wprowadzenie do części II

Na drodze naszej wiary i powołania nieustannie zgłębiamy temat miłości Bożej. Jest to temat tak głęboki, że przez całe życie będziemy rozważać, poznawać, zachwycać się i stale będziemy stwierdzać, że jeszcze nie wszystko zostało poznane. Miłość Boga jest motorem wszystkiego. Jest impulsem tworzenia, powstawania wszystkiego. Bez miłości Bożej nie istniałby świat i to, co na świecie. W proponowanych w tym zeszycie rozważaniach szczególnie będziemy próbować na nowo spojrzeć na miłość Bożą obecną pośród nas, która przenika wszystko, we wszystkim się przejawia i która ostatecznie uosobiła się w Jezusie. Proponujemy też by ten czas wspólnych rozważań przeżywać jako wszech-uobecniającą się miłość, która otacza duszę i ją przenika, a dusza otwierając się na tę miłość, przyjmując ją i starając się odpowiedzieć na nią w pewnym momencie spotyka Jezusa. On jest, a jednak dusza nie jest dostatecznie przygotowana i nie potrafi spotkać Jezusa. Czas Adwentu będzie przeznaczony niejako na to, by całe swoje serce otwierać na miłość, na obecność miłości wokół nas i w nas, by w ostatecznym celu doszło do niezwykłego spotkania, a więc, by każda dusza tę miłość spotkała w Osobie Jezusa; by zrozumiała, że Bóg pokazał człowiekowi pełnię swojej miłości właśnie poprzez Jezusa.

Każdy z nas od jakiegoś już czasu w swoich wspólnotach modlitewnych przechodzi formację. Wiele poznawanych więc spraw przyjmowanych jest jako coś dobrze znanego, w związku z tym bez szczególnej otwartości serca. Kiedy człowiek słyszy pierwszy raz o miłości Bożej, jego serce zachwyca się, jest pełen emocji, uczuć. Potem wiadomość miłości Boga, która otacza człowieka jest w nim, powszednieje i człowiek przestaje zwracać uwagę na to, co jest w sumie najważniejsze; na to, co jest tak wielkie, że nieskończone; co jest tak piękne, że trudno nawet człowiekowi to piękno zobaczyć, wyobrazić sobie. Podczas Adwentu próbujmy zatem na nowo spojrzeć na miłość, na nowo na nią się otworzyć, by żyjąc w otwartości i zaufaniu Bogu, spotkać i przyjąć Jezusa przychodzącego na ziemię. I w Nim na nowo odkryć niezwykły dar Bożej miłości – uosabiającą się w Jezusie miłość, by zacząć na nowo odkrywać niezwykłość miłości Boga do człowieka. Chodzi o pogłębienie swego rozumienia miłości, ale pogłębienia też relacji z Jezusem, bardziej zbliżenia się do Niego, przyjęcia Go całym sercem jako kogoś bardzo bliskiego.