Uroczystość Trójcy Przenajświętszej

Dusze Najmniejsze! Dziś również ważny dzień; dzień, kiedy rozważamy Trójjedynego Boga. I chociaż Bóg jest Tajemnicą, i chociaż umysł ludzki jest zbyt mały, by pojąć Istotę Boga, to jednak należy swoim sercem otwierać się na Bożą rzeczywistość; należy, na tyle, na ile jest to możliwe starać się rozważać Kim jest Bóg i jaki jest.

We Wspólnotach Dusz Najmniejszych mamy za zadanie zbliżać się do Boga i otwierać się na Jego miłość, a miłość niejako wypływa z samego Centrum, z samego Bożego Serca; Ono jest Jedno. Nasze powołanie, nasz cel – to całkowicie zniknąć w Bożym Sercu, zjednoczyć się tak z Ojcem, Synem i Duchem, by dusza stanowiła jedno z Duchem Bożym, by cała rozpłynęła się w miłości Bożej, zniknęła w niej, przemieniła się w nią.

Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty pojawiają się na kartach Pisma św. w Starym  Testamencie, głównie jako Jeden Bóg, jako Bóg Ojciec, jako Bóg Pasterz, Bóg Pan, Bóg Król. Pojawia się również Duch Święty. Jednak w sposób wyraźny ta Troistość Boga  jest zaznaczona w Nowym Testamencie, gdy pojawia się Syn Boży, Jezus. I to głównie On poucza o Bogu Trójjedynym i to On poucza Apostołów, w jaki sposób mają sprawować swój urząd, sakramenty, mówiąc chociażby o tym, że mają chrzcić w imię Ojca, Syna i Ducha. W Nowym Testamencie Jezus bardzo często mówi o swoim Ojcu i o relacji z Ojcem, o byciu swojej Istoty – Syna w Ojcu, a zarazem o tym byciu Ojca w Synu, o jedności tych dwóch; niemalże o tożsamości, bowiem kto widzi Syna, widzi Ojca. Chociaż cały czas zaznaczana jest ta odrębność Istot Boskich, jednak Miłość, Istota, Byt jest ten sam.

Dobrze byłoby, abyśmy dzisiaj uwielbili Boga w Trójcy Świętej, byśmy oddali cześć i Bogu Ojcu, i Synowi, i Duchowi Świętemu, bowiem jako wspólnota jesteśmy napełniani błogosławieństwem od każdej z tych Trzech Osób Boskich. I każda z Nich ma swój udział w prowadzeniu wspólnoty. Duży nacisk kładziemy na Ducha Świętego, bowiem to On jest Tym, który ożywia naszą wspólnotę i w tak widoczny sposób ją prowadzi. Duch Święty jest Miłością Ojca i Syna. A więc można powiedzieć, że Bóg Ojciec i Syn miłość wzajemną wylewają na nas i to Duch Święty przychodzi do nas jako Miłość Ojca i Syna. Jednocześnie to prowadzenie Jezusa jest bardzo widoczne w wielu pouczeniach i Matka Najświętsza do Jezusa prowadzi nas nieustannie, na Niego kierując nasz wzrok, bo to On jest tym Ucieleśnieniem Bożego Słowa, Ucieleśnieniem Miłosierdzia Bożego dla całej ludzkości. Jednak to Miłosierdzie, ta Miłość, niejako swój początek wzięła od Przedwiecznego, który nie pochodzi od nikogo, który jest. Pochodzi od Ojca.

Tak więc dzisiaj, dziękujmy Bogu za Jego niepojętą miłość, która objawia się w tak wielu łaskach w tej wspólnocie, objawia się w utworzeniu tej wspólnoty, w powołaniu jej i w prowadzeniu. Swoje serca otwórzmy na Ojca, na Syna i na Ducha. Niech nasze dusze przylgną do Troistego Boga. Umysły niech pozostaną gdzieś na boku, nie posiądą tego poznania, zrozumienia tego, że Bóg jest Jeden, ale w Trzech Osobach. To pozostawmy teologom, a i oni nie rozumieją do końca tej Bożej Natury. Ta cudowna tajemnica, piękna, będzie nam objawiana już po śmierci, gdy wszyscy razem zanurzeni w Bogu doświadczać będziemy Jego Istoty, Natury, Bytu i wtedy zachwycimy się tym pięknem i mądrością. Teraz, wierząc, że jest tak, jak czytamy w Piśmie św., jak mówi nam Jezus, uwielbiajmy Boga i prośmy, aby nasze dusze napełnione Duchem Świętym miały siły, moc, pragnienie, by poprzez swoje życie  wypełniać doskonale Bożą wolę i w ten sposób otaczać chwałą całego Boga, wraz z Jezusem.

Niech dzisiaj, poprzez naszą modlitwę, poprzez nasze serca i miłość w tych sercach, Bóg Jeden w Trzech Osobach będzie uwielbiony, a to przyczyni się najlepiej do ewangelizacji, do miłości, która rozleje się na cały Kościół. To posłuży sercom naszym i wielu, wielu innym sercom. My, jako dusze maleńkie, nie starajmy się pojąć w jaki sposób i nie starajmy się, poprzez swoją pychę, źle rozumianą aktywność ewangelizować; my uwielbijmy Boga, wy wyraźmy Mu swoją miłość, a Bóg przemieni to wszystko w ewangelizację; nawet nie będziemy wiedzieli jak.

Niech Matka Najświętsza, która zapewnia wciąż, że jest ze swymi dziećmi, wraz z nami oddaje cześć Bogu, nieustannie Go uwielbiając. Niech nasze serca pobudzi do tego, by cieszyły się Bogiem, Jego miłością i mądrością. Niech wyprasza dla nas wszystko to, co potrzebują nasze serca i dusze. Niech miłość całego Nieba zstępuje na nas, niech prowadzi każdego z nas w kolejnych sekundach tego dnia. Niech ta miłość rozbrzmiewa w naszych sercach, niech rozświetla każdy krok i niech raduje nasze dusze i dusze naszych bliskich. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

Ofiarowanie się Trójcy Przenajświętszej

„Oddaję się Tobie Trójco Przenajświętsza w Twoje całkowite, przemożne władanie. Oddaję Ci siebie całą i pragnę od tej pory żyć tylko Tobą, Twoim życiem, kryjąc się w Sercu Przeczystej Dziewicy.

Oddaję Tobie Boże Wszechmogący w Trójcy Świętej Jedyny mój umysł. Od tej pory pragnę słuchać tylko Twojej mądrości i ją mieć w sobie.

Oddaję Ci Boże Władco Wszechświata serce, aby służyło Tobie ku zbawieniu dusz. Wlej w to serce swoją miłość ukrzyżowaną, swój ból i cierpienie. Niech nie ja żyję, ale żyje we mnie Ukrzyżowany.

Oddaję Ci Boże Stwórco Wszechświata duszę, aby żyła w Twoim świecie – Świecie Ducha, abyś zlał swego Ducha z nią i poprzez nią dokonywał dzieła zbawienia innych dusz.

Oddaję Ci Boże Miłości moją wolę. Chcę prawdziwie stać się Twoim niewolnikiem, bo tylko Twoja wola jest pragnieniem Moim, a jej wypełnianie – celem mego życia. Pozwól mi o Boże zjednoczyć się z Tobą tak, aby Twoja wola stała się moją.

Oddaję Ci Boże Wcielony, Wiekuisty, Święty moje ciało. Niech będzie prawdziwie świątynią Twoją. Niech nic nie zbezcześci jej i nie zbruka. Niech służy Tobie, a wszelkie cierpienia fizyczne, małe i duże niech będą Moim skromnym udziałem w Twej męce.

Ponadto Trójco Przenajświętsza w sposób szczególny poświęcam Tobie dłonie, stopy, serce, bo tak, jak zapowiedziałeś, mają Ci one służyć poprzez przybicie do Krzyża. Niech nie ja żyję, ale żyje we mnie Krzyż i Ukrzyżowany.

Od tej pory przyrzekam Ci Trójco Święta żyć całkowicie zanurzona w Twojej miłości pełnej Twej świętej woli, myśli swoje kierować nieustannie ku Tobie, a wypowiadać się tylko wtedy, gdy Ty ode mnie będziesz tego wymagać.

Wyzbywam się całkowicie swojej wiedzy, mądrości, porzucam poczucie swego „ja”, odczucie własnego dobrego imienia, szacunek otoczenia i jego uznanie.

Przyjmuję natomiast wszystko to, co objawiasz mi, choćbym tego nie rozumiała, nie potrafiła ogarnąć umysłem.

Pragnę Boże w Trójcy Świętej Jedyny prowadzić na wzór Twej Cudownej Niepokalanej Matki życie ukryte, chowając się w jej Czystym Sercu, należąc do Wspólnoty Serc Waszych – Jezusa i Maryi, oddając chwałę Bogu Stwórcy, Władcy i Królowi Świata.

Przyrzekam należeć w każdej sekundzie całą sobą: wolą, umysłem, sercem, duszą i ciałem, do Ciebie, niczego poza Tobą nie widzieć, niczym innym się nie zajmować. Niech Twoja miłość stale mi przyświeca, stale mnie wypełnia, prowadzi i kieruje moimi czynami. Niech w nich się przejawia dotykając sobą moje otoczenie.

Od tej pory Boże Mój umiłowany, Oblubieńcu najdroższy, Ojcze, Synu i Duchu dusza moja nie zna niczego, ani nikogo innego oprócz Ciebie. A każda myśl skierowana nie do Ciebie zdradą będzie i jako taka będzie traktowana.

Jednak miej litość dla córki swej najsłabszej, dziecka najmniejszego, bowiem nie posiadając nic, nie mając żadnej siły ani mocy własnej, zdolności ani umiejętności, wiedzy ani rozumu, zdaję się całkowicie na miłość Twoją, powierzam się Twemu miłosierdziu ufając, że to Ty czynić będziesz wszystko za mnie, we mnie i ze mną.

Niech imię Twoje Boże w Trójcy Świętej Jedyny będzie wywyższone we mnie, uwielbione przez moje serce i głoszone przez moje usta i czyny. Niech poprzez całkowite oddanie się Tobie, pełnienie, w sposób zbliżony do doskonałości, Twojej woli, rozszerzy się na całej ziemi orędzie Twej niezmierzonej Miłości Miłosiernej do każdego człowieka i wszystkich dusz razem. Niech ono, choć głoszone przez tak słabą duszę jak moja, będzie przyczynkiem do rozszerzenia Triumfu Niepokalanego Serca Maryi i Przenajświętszego Serca Jezusa na całym świecie. Niech będzie chociażby małym kwiatkiem rzuconym pod stopy Waszych Serc w tym Triumfalnym pochodzie. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.”