W pierwszą sobotę miesiąca marca odbył się kolejny wieczernik w Sanktuarium w Czerwińsku u stóp Matki Bożej Pocieszenia, w którym uczestniczyło wielu pielgrzymów z okolicznych miejscowości, ale także z różnych stron Polski.
Wieczernikowi przewodniczył ks. Paweł Romański – kapelan Stowarzyszenia Konsolata. Dniem skupienia w I piątek miesiąca rozpoczęliśmy modlitwy, powierzając Panu Jezusowi i Maryi wszystkie dusze najmniejsze, ich rodziny, sprawy i problemy przyniesione w sercach, modlitwy o jedność we wspólnocie, prosząc o dalsze prowadzenie Dzieła Bożego Maleńkiej Drogi Miłości.
Pierwsza sobota miesiąca zawsze nas zbliża do Niepokalanego Serca Maryi, a Serce Jej staje się dla nas prawdziwą szkołą pięknej miłości Boga do człowieka. Powierzaliśmy Matce Bożej wszystkie sprawy, nawet najdrobniejsze, i naszą codzienność, składając jej cześć i uwielbiając Boga. Przed rozpoczynającym się niebawem Wielkim Postem, również uwielbiając Jezusa i Maryję, prosiliśmy o wstawiennictwo Świętego Józefa, który najpiękniej opiekował się Świętą Rodziną i stanowi przykład dla nas miłości oblubieńczej.
To Maryja i święty Józef stają się dla nas przykładem, jak postępować w trudnościach codziennego życia, w ubóstwie, kiedy wszyscy od nas się odwracają, kiedy dotykają nas nieszczęścia. Pokazują nam, aby wszystko ofiarowywać Bogu, ale jednocześnie przyjmować od Boga wszystko, co dla nas zaplanował, co nam zechce dać, przyjąć z zaufaniem, pokorą i miłością. Czas całonocnej adoracji Najświętszego Sakramentu to czas rozmowy z Panem Jezusem, to uwielbienie i dziękczynienia za wszystko, czym Bóg nas obdarza, w cichości, pokoju, z miłością, z oddaniem się i kontemplacją.
W czasie sobotniej porannej katechezy, prosząc o prowadzenie wszystkich uczestników wieczernika przez Ducha świętego, ponownie zapoznaliśmy się z fragmentami biografii życia świętej Teresy od Dzieciątka Jezus jako przykładu prawdziwego wejścia na drogę dziecięctwa duchowego. Ponieważ bez przyjęcia postawy dziecka nie możemy osiągnąć Królestwa Bożego. Na tej właśnie drodze musimy wyzbywać się wszystkiego, co jest kłamstwem, fałszem i marnością świata, a uczyć się i pragnąć umiłować własne słabości, które prowadzą do ubóstwa duchowego. Zbliżający się czas Wielkiego Postu niech będzie owocnym czasem modlitwy i trwania przed Jezusem wraz z Maryją i św. Józefem, dążeniem do przemiany naszych serc i czasem nawrócenia, do kroczenia Bożymi drogami.
Czas każdego spotkania w wieczerniku to czas rozważania modlitwy różańcowej z zawierzeniem się Niepokalanemu Sercu Maryi, to czas wspólnej adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie to czas otwarcia i przyjęcia do naszych serc Pana Jezusa w Eucharystii, której również przewodniczył ks. Paweł. Słowa Ewangelii wg św. Marka przekazują nam jednoznacznie wolę Pana Jezusa „pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie, nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy Królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam, kto nie przyjmie Królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego…”. Trzeba mieć duszę dziecka, żeby zrozumieć, że Bóg nas karmi swoją Łaską jak matka karmi niemowlę, że dzięki Bogu żyjemy, że możemy radować się różnymi dobrami. Królestwo Boże przyjmujemy w Komunii Świętej, w sakramentach, w słowie Bożym, to nasze największe prezenty od Ojca w Niebie. Duszom najmniejszym potrzeba wciąż świeżego spojrzenia małego dziecka, w którego niewinnym sercu umieszczone jest błogosławieństwo samego Boga.
Po przerwie obiadowej ponownie spotkaliśmy się w Sanktuarium przed obliczem Matki Bożej, Pani Mazowsza, aby z miłością i wdzięcznością adorować Jej Syna na Krzyżu. Krzyż jest w centrum naszej wiary jako największa nasza pomoc i chluba, ponieważ wszyscy jesteśmy grzesznikami, którzy nie są w stanie sami siebie zbawić. Panie Jezu, udziel nam łaski, abyśmy kontemplując tajemnicę krzyża, odkrywali tajemnicę miłości Twego Serca, tajemnicę naszego zbawienia. To właśnie na Krzyżu zrodziła się i zawsze będzie się odradzać nadzieja dla nas, ponieważ zrodziła się z miłości Jezusa, który stał się jakby ziarnem wrzuconym w ziemię i umarł, aby dać nam życie.
Boże Miłosierdzia i Ojcze wszelkiej pociechy, przyjmij nasze modlitwy, prośby i zawierzenia na ten zbliżający się czas Wielkiego Postu. Wdzięczne Bogu, Kapłanom i wszystkim posługującym w najróżniejszy sposób – dusze maleńkie. (Grażyna)
