Kończący się rok kalendarzowy 2010, który przeżywaliśmy we Wspólnocie Dusz Najmniejszych jako „Rok Miłości”, sprzyjał temu, by więcej mówić o Miłości – o Bogu, który jest Miłością. Prowadził nas do lepszego poznania Bożego Oblicza, którym jest Miłość, do większego umiłowania Go i życia tą Miłością, którą Bóg w naszych sercach składa. Próbowaliśmy utwierdzić swoje serca w prawdzie o Miłości, pomimo trudności obecnego czasu – realia inne niż za czasów Ewangelistów, trudności związane z językiem ludzkim, który nie jest w stanie wszystkiego opisać. Jednak, na ile Bóg udzielił łaski zarówno kapłanom i naszym sercom na tyle została nam przedstawiona Boża Miłość (…)
Niech Bóg błogosławi nas swoją Miłością, swoim Pokojem. Niech to błogosławieństwo gości w nas, w naszych sercach. Niech poprowadzi nadal nasze dusze w dni kolejnego roku, który pragniemy przezywać we Wspólnocie Dusz Najmniejszych.

Zapraszamy do przeczytania całości refleksji:
1. Refleksja dotycząca realizacji naszego powołania w Roku Miłości
2. 2010 „Bądźmy świadkami Miłości” – 2011 „W Komunii z Bogiem”