Bóg jest Tajemnicą, i chociaż umysł ludzki jest zbyt mały, by pojąć Istotę Boga, to jednak należy swoim sercem otwierać się na Bożą rzeczywistość; należy, na tyle, na ile jest to możliwe starać się rozważać Kim jest Bóg i jaki jest. Jako Wspólnota Dusz Najmniejszych mamy za zadanie zbliżać się do Boga i otwierać się na Jego miłość, a miłość niejako wypływa z samego centrum – z samego Bożego Serca. Nasze powołanie, nasz cel – to całkowicie zniknąć w Bożym Sercu, zjednoczyć się tak z Ojcem, Synem i Duchem Świętym, by dusza stanowiła jedno z Bogiem, by cała rozpłynęła się w miłości Bożej, zniknęła w niej, przemieniła się w nią.

Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty pojawiają się na kartach Pisma św. w Starym Testamencie, głównie jako Jeden Bóg, jako Bóg Ojciec, jako Bóg Pasterz, Bóg Pan, Bóg Król. Pojawia się również Duch Święty. Jednak w sposób wyraźny ta Troistość Boga  jest zaznaczona w Nowym Testamencie, gdy pojawia się Syn Boży, Jezus. I to głównie On poucza o Bogu Trójjedynym i to On poucza Apostołów, w jaki sposób mają sprawować swój urząd, sakramenty, mówiąc chociażby o tym, że mają chrzcić w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego. W Nowym Testamencie Jezus bardzo często mówi o swoim Ojcu i o relacji z Ojcem – Syna w Ojcu, a zarazem Ojca w Synu, o jedności, niemalże o tożsamości, bowiem kto widzi Syna, widzi Ojca. Chociaż cały czas zaznaczana jest ta odrębność Osób Boskich, jednak Miłość, Istota, Byt jest ten sam.

Dobrze byłoby, abyśmy dzisiaj uwielbili Boga w Trójcy Świętej, byśmy oddali cześć i Bogu Ojcu, i Synowi, i Duchowi Świętemu, bowiem jako wspólnota jesteśmy napełniani błogosławieństwem od każdej z tych Trzech Osób Boskich. I każda z Nich ma swój udział w prowadzeniu wspólnoty. Duży nacisk kładziemy na Ducha Świętego, bowiem to On jest Tym, który ożywia naszą wspólnotę i w tak widoczny sposób ją prowadzi. Duch Święty jest Miłością Ojca i Syna. A więc można powiedzieć, że Bóg Ojciec i Syn miłość wzajemną wylewają na nas i to Duch Święty przychodzi do nas jako Miłość Ojca i Syna. Jednocześnie to prowadzenie Jezusa jest bardzo widoczne w wielu pouczeniach. Również Matka Najświętsza prowadzi nas nieustannie do Jezusa, na Niego kierując nasz wzrok, bo to On jest ucieleśnieniem Bożego Słowa, Ucieleśnieniem Miłosierdzia Bożego dla całej ludzkości. Jednak to Miłosierdzie, ta Miłość, niejako swój początek wzięła od Przedwiecznego, który nie pochodzi od nikogo, który jest. Pochodzi od Ojca.

Tak więc dzisiaj, dziękujmy Bogu za Jego niepojętą miłość, która objawia się w tak wielu łaskach w tej wspólnocie, objawia się w utworzeniu tej wspólnoty, w powołaniu jej i w prowadzeniu. Swoje serca otwórzmy na Ojca, na Syna i na Ducha Świętego. Niech nasze dusze przylgną do Troistego Boga. Umysły niech pozostaną gdzieś na boku, nie posiądą tego poznania, zrozumienia tego, że Bóg jest Jeden, ale w Trzech Osobach. To pozostawmy teologom, a i oni nie rozumieją do końca tej Bożej Natury. Ta cudowna tajemnica, piękna, będzie nam objawiana już po śmierci, gdy wszyscy razem zanurzeni w Bogu doświadczać będziemy Jego Istoty, Natury, Bytu i wtedy zachwycimy się tym pięknem i mądrością. Teraz, wierząc, że jest tak, jak czytamy w Piśmie św., jak mówi nam Jezus, uwielbiajmy Boga i prośmy, aby nasze dusze napełnione Duchem Świętym miały siły, moc, pragnienie, by poprzez swoje życie  wypełniać doskonale Bożą wolę i w ten sposób otaczać chwałą całego Boga, wraz z Jezusem.

Niech dzisiaj, poprzez naszą modlitwę, poprzez nasze serca i miłość w tych sercach, Bóg Jeden w Trzech Osobach będzie uwielbiony, a to przyczyni się najlepiej do ewangelizacji, do miłości, która rozleje się na cały Kościół. To posłuży sercom naszym i wielu, wielu innym sercom. My, jako dusze maleńkie, nie starajmy się pojąć w jaki sposób i nie starajmy się, poprzez swoją pychę, źle rozumianą aktywność ewangelizować; my uwielbijmy Boga, wy wyraźmy Mu swoją miłość, a Bóg przemieni to wszystko w ewangelizację; nawet nie będziemy wiedzieli jak.

Niech Matka Najświętsza, która zapewnia, że jest ze swymi dziećmi, wraz z nami oddaje cześć Bogu, nieustannie Go uwielbiając. Niech nasze serca pobudzi do tego, by cieszyły się Bogiem, Jego miłością i mądrością. Niech wyprasza dla nas wszystko to, co potrzebują nasze serca i dusze. Niech miłość całego Nieba zstępuje na nas, niech prowadzi każdego z nas w kolejnych sekundach tego dnia. Niech ta miłość rozbrzmiewa w naszych sercach, niech rozświetla każdy krok i niech raduje nasze dusze i dusze naszych bliskich. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.