(Z archiwum Wspólnoty)

Czas Wielkiego Postu szczególnie sprzyja stawaniu w prawdzie przed Bogiem, sprzyja patrzeniu na swoją duszę, sprzyja pewnej korekcie swoich postaw wobec bliźnich i wobec Boga. Teraz szczególnie mamy tę okazję, by spojrzeć prawdzie w oczy, by przyjrzeć się sobie i zobaczyć to, co rzeczywiście przedstawia nasza dusza, a nie to, co chcielibyśmy, aby było. Warto pokusić się o tę odwagę spojrzenia prosto w oczy prawdzie. Warto spróbować, by uświadomić sobie tę rzeczywistość, jaka jest, by nie żyć złudzeniami, by nie oszukiwać samego siebie, by w końcu rozpocząć drogę nawrócenia. Dopóki człowiek nie dostrzega prawdy lub też nie chce jej przyjąć, dopóty nie będzie się mógł nawrócić. Aby się nawrócić, trzeba dojść do pewnego punktu, od którego człowiek rozpoczyna powrót. I musi to być punkt realny. Musi to być prawdziwa rzeczywistość. Nie da się nawrócić od czegoś, co jest zmyśleniem, fantazją, wymysłem ludzkim, co jest wyobrażeniem jedynie, ponieważ to nawrócenie będzie tylko rzekome, pozorne, nieprawdziwe. Nawrócić się można z czegoś, co jest prawdziwą rzeczywistością. Zatem każdy z nas może rozpocząć swoje nawrócenie dopiero wtedy, kiedy przyjmie prawdę o sobie, kiedy tę prawdę zobaczy, kiedy zgodzi się w swoim sercu na to, jaki jest. Czytaj dalej →