Archiwa kategorii: Patronowie wspólnoty

Urodziny Matki Bożej i święto dusz najmniejszych

Opublikowany przez
1

Gospa malaWrzesień – to miesiąc, w którym dusze maleńkie skupiają się przede wszystkim wokół dwóch wydarzeń.

Pierwsze to Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny – 8 września. To dzień, który jest jednocześnie świętem wszystkich dusz najmniejszych.

Dzieło Najmniejszych zrodziło się oficjalnie w pierwszy piątek września 1936 r., podczas nowenny przed świętem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. To właśnie wtedy pierwsza dusza najmniejsza (85 – letnia Giovanna Compaire) poświęciła się Najświętszemu Sercu Jezusa. Sam Bóg wybrał ten czas, by powołać to upragnione dzieło, aby dać nam wzór w osobie Maryi. Przecież Ona – największa ze stworzeń – pojawiła się na ziemi jako najmniejsza, najmniejsza przede wszystkim w duchu. I uczyniła ze swego życia, od pierwszego  do ostatniego momentu, nieustanny akt miłości do Boga i do bliźnich, ustawiczne „tak” wobec woli Bożej. W ten sposób troskliwe Serce Pana Jezusa powierzyło nas w opiekę Tej, która pierwsza przeszła tę drogę i której imię, wraz z imieniem Jezusa, wypowiadamy w słowach nieustannego aktu miłości: „Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze!”. Siostra Konsolata, pragnąc uczcić i podkreślić ten fakt,  w dniu 8 września 1936 r. ofiarowała najmniejsze wszystkich wieków Najświętszej Maryi Pannie:

„Ponieważ pierwsza z tych dusz najmniejszych poświęciła się dziś, w pierwszy piątek września, ja, podczas Nowenny przed Świętem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, w najbliższy wtorek 8 września, obejmę w duchu najmniejsze wszystkich wieków i wszystkie złożę w niebiańskiej kołysce, poświęcając je Maryi Dzieweczce. Och, Ona będzie je strzegła, będzie je zawsze kochała, będzie je trzymać na swoim ręku, właśnie tak, jak czyni to z siostrą Konsolatą. Najmniejsze zaś będą tak bardzo kochać Maryję, ponieważ nieustanny akt miłości, który ofiarują Jezusowi, jest także dla Najświętszej Maryi Panny. Czytaj dalej →

O duszach świętych (chociaż jeszcze nie kanonizowanych)

Opublikowany przez
Odpowiedz

O.alorenzo.SalesDrogie dusze najmniejsze!

Uroczystość Wszystkich Świętych to, jak uczy Tradycja Kościoła dzień gdy wspominamy naszych świętych braci i siostry, którzy jeszcze nie zostali wyniesieni na ołtarze, którzy nie mają swoich liturgicznych wspomnień, a ich świętość pozostaje znana jedynie Bogu i nielicznym, którzy za życia byli jej świadkami. Jest to także dobra okazja byśmy i my sobie uświadomili, że ta Uroczystość to również święto naszej Sługi Bożej siostry Konsolaty Betrone.  Dusze najmniejsze nie tylko z Polski, ale z całego świata czekają na jej beatyfikację, na dzień gdy jej relikwie będziemy mogli wnieść do naszej kaplicy, gdy powstaną pierwsze kościoły i kaplice pod jej wezwaniem, gdy wezwanie „módl się za nami” nie będzie się pojawiać tylko przez nieuwagę (zamiast „wstawiaj się za nami”, „wspieraj nas”), ale już jako świadome wołanie Kościoła, wyznającego wiarę we wstawiennictwo świętych.

Gdy w lipcu tego roku uczestniczyłem we Mszy świętej sprawowanej w Moriondo-Moncalieri pod przewodnictwem J.E. Księdza Biskupa Cristiano Bodo z Saluzzo w 77 rocznicę jej śmierci (czy jak to często zaznaczamy, jej narodzin dla nieba!), jeszcze bardziej to do mnie dotarło! Liczni księża, którzy tam byli wraz z wiece postulatorem procesu beatyfikacyjnego, a nawet siostry zakonne, nikt z nas nie poznał już osobiście siostry Konsolaty. My, tak jak wierni zebrani w świątyni parafialnej obok klasztoru klarysek kapucynek, poznaliśmy siostrę Konsolatę poprzez „Orędzie miłości Serca Jezusa do świata”, poprzez inne publikacje, poprzez akt miłości i trwanie na „maleńkiej drodze miłości”. |Dziś my jesteśmy kolejnymi światkami właśnie tej prawdy, którą wyznajemy we Wszystkich Świętych: „wierzę w świętych obcowanie”, we wstawiennictwo świętych, w słowa, które Pan Jezus siostrze Konsolacie wyjawił: „Kiedy twoje ostatnie „Jezu, Maryjo, kocham Was, ratujcie dusze” zostanie wypowiedziane, wezmę je i poprzez zapis twego życia przekażę milionom dusz, które, grzeszne, przyjmą je i pójdą za tobą prostą drogą zawierzenia i miłości, a więc będą Mnie kochać (17.08.1934r)”. Dziś nasza miłość do siostry Konsolaty nie opiera się już na ludzkich względach, na tym, że ktoś z nas ją znał, lubił, kochał, że szkoda mu jej tak po ludzku w jej chorobie, cierpieniu, że zachwycił się jej prostotą, modlitwą, miłością, których pomimo krat klauzury mógł być światkiem. Dziś to wszystko co czujemy, doświadczamy jest więzią duchową, jest darem Boga! A my, żyjący 77 lat później możemy doświadczać, jak sam Bóg bierze jej „akt miłości” i przekazuje go nam poprzez „zapis jej życia” jako „drogę świętości”, „drogę uświęcenia”.

Dzień Wszystkich Świętych jest więc także świętem siostry Konsolaty!

Czytaj dalej →

Św. s. Mario od Jezusa Ukrzyżowanego, módl się za nami!

Opublikowany przez
Odpowiedz

Zapraszamy do obejrzenie fotoreportażu z uroczystego wprowadzenia relikwii św. s. Marii od Jezusa Ukrzyżowanego (Małej Arabki) do naszego domu w Olsztynie…>>

Wprowadzenie relikwii "Małej Arabki"

Święty Michał Archanioł Opiekunem naszej Wspólnoty

Opublikowany przez
Odpowiedz

Michał A._maly  w Archaniołach uobecnia się, ujawnia się Boża moc. Ta wszechmoc Boża, wszystko czym Bóg jest, uosabia się w poszczególnych Aniołach, Archaniołach, Zastępach Anielskich. A więc Bóg dając człowiekowi Aniołów, daje wręcz samego Siebie, swoją opiekę, swoją potęgę, swoją moc. Po raz kolejny widzimy, jak Bóg stara się pokazać swoją miłość i obdarzać nią na różny sposób, abyśmy mogli ją przyjąć. Widzimy, jak Bóg czyni wszystko, by tylko nakłonić nasze serca do spojrzenia na tę miłość, do jej przyjęcia. Pomaga nam w naszej drodze życiowej, byśmy mogli osiągnąć szczęście. Czyni wszystko, aby każda dusza była szczęśliwa. Jest to niezwykłe biorąc pod uwagę jak maleńkim jest człowiek wobec wszystkich stworzeń, wobec całego stworzenia, wobec całego wszechświata, wobec wszystkiego, co otacza człowieka, wobec samego Boga, we wnętrzu którego człowiek żyje. Czytaj dalej →

Trzy płomienie – nowa książka o s. Konsolacie

Opublikowany przez
Odpowiedz

konsolatkaKochani Najmniejsi! Jest już książka o. Salesa Trzy płomienie. Znana nam z jej wyjątków – maszynopisów krążących pod roboczą nazwą „Rękopisy s. Salomei”, od imienia siostry z Ostrowa, która przygotowała niegdyś pierwsze tłumaczenie dwóch części z j. włoskiego. Teraz ukazało się pełne tłumaczenie wykonane przez wydawnictwo Agape. Można ją już nabyć na stronie https://sklep.milujciesie.pl/…/trzy-plomienie-zlaczone… albo od następnego tygodnia u nas w Centrum i na Wieczernikach w cenie nieco mniejszej dla Najmniejszych. JMKWRD

Listopadowe spotkanie Wspólnoty w Różanymstoku

Opublikowany przez
1

ks. SławekW miniony piątek i sobotę w Różanymstoku odbył się kolejny Wieczernik Modlitwy poprzedzony dniem skupienia dla Wspólnoty. Uczestniczyli w nich także członkowie Zarządu Stowarzyszenia. W okresie poprzedzającym Święto Najświętszej Maryi Panny Ostrobramskiej, Matki Miłosierdzia wysłuchaliśmy konferencji ks. Sławka o Maryi, Matce i Opiekunce człowieka. Pragniemy podzielić się tym bogactwem ze wszystkimi, którzy nie mogli być obecni na tym Wieczerniku.

Narodziny Najświętszej Maryi Panny świętem Kościoła i wszystkich dusz najmniejszych

Opublikowany przez
Odpowiedz

matkaKochane dusze najmniejsze, 8 września obchodzimy Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, naszej troskliwej Matki i Królowej Pokoju. Jest to jednocześnie święto wszystkich nas, maleńkich – nasza wspólna Matka ma swoje urodziny. Poczujmy się jak Jej dzieci, świętujmy razem z Nią ten dzień, postarajmy się o podarunek dla Niej. Takim podarunkiem może być np. nasza miłość do Niej, czas który spędzimy razem z nią, nasze serca. Matka Boża ucieszy się z naszych gestów miłości. Ona nam nieustannie błogosławi i czeka na spotkanie z nami.

 Właśnie w tym dniu, w Święto Narodzenia Najświętszej Maryi, siostra Konsolata zawierzyła pierwszą Najmniejszą, i wszystkie, które dołączają się potem, Sercu Jezusa i Dziecinie Maryi. A pierwszą Najmniejszą była 85-cio letnia Giovanna Compaire, świecka osoba, którą bardzo poruszyły nauki głoszone przez kierownika duchowego siostry Konsolaty, o. Lorenzo Sales. Miała ogromny głód Boga i zapragnęła wejść na tę drogę. Czuła, że czegoś Pan Jezus od niej pragnie i nie umiała sobie tego wytłumaczyć. Potem tak pisała do o. Lorenzo: „znalazłam moje miejsce wśród roju dusz najmniejszych, które jak małe pszczółki krążą wokół Krzyża Jezusowego i zatrzymują się na nim, aby się wzmocnić”. Poświęcenie się Giovanny Sercu Jezusa przez Najświętszą Maryję Pannę, jako Najmniejszej miało miejsce 4 września w pierwszy piątek miesiąca. Siostra Konsolata w ten pierwszy piątek wieczorem tak napisała w swoim dzienniku („Zapiski w Chórze”, Dziennik nr 5, str. 460 – 461): Czytaj dalej →

Maryja, Matka Miłosierdzia w nauczaniu bł. ks. Michała Sopoćko

Opublikowany przez
Odpowiedz

Polecamy posłuchać kolejną konferencję wygłoszoną przez s. Dominikę Steć (ZSJM) podczas Ogólnopolskiego Wieczernika Modlitwy w Archikatedrze Białostockiej w czerwcu br.

Bł. ks. Michał Sopoćko i św. Tereska od Dzieciątka Jezus – ich wspólna droga do świętości.

Opublikowany przez
2

Zachęcamy do wysłuchania konferencji wygłoszonej podczas Ogólnopolskiego Wieczernika Modlitwy Wspólnoty Dusz Najmniejszych w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Świętej Wodzie przez  s. Dominikę Steć (ZSJM)

Czas Miłosierdzia

Opublikowany przez
Odpowiedz

Jezu, ufam TobieCiągle tkwimy w przekonaniu, że Bóg jest daleko od nas i że sprawuje władzę nad światem w stylu starego Jowisza, który, jako gwałtowny pan i władca, wydawał rozkazy i ciskał pioruny, jeśli ludzie natychmiast nie okazywali posłuszeństwa jego wyrokom. A z wielu przykładów biblijnych i z nauki Kościoła wynika jasno, że jest zupełnie inaczej: Bóg to nieskończenie delikatny Ojciec, który próbuje za wszelką ceną wybawić swe dzieci od następstw ich własnych, ogromnych win.

Ale Jego Miłosierdzie, aby mogło działać, potrzebuje kogoś, kto tu, na ziemi, nosić będzie uderzenia Jego Ojcowskiego Serca, i kto będzie wstawiać się za „więzionymi” braćmi. Jeśli było tak w Starym Testamencie, tym bardziej jest tak teraz, po przyjściu Syna, który ukazał nam w pełni Serce Ojca, chociaż myśmy jeszcze tego nie zrozumieli. Klasycznym tego przykładem jest liturgiczna modlitwa wprowadzająca do „Ojcze Nasz”: „Preceptis salutaribus moniti … audemus dicere: Pater Noster”. Co w wolnym tłumaczeniu znaczy: „Ośmielamy się nazywać Cię Ojcem tylko dlatego, że Jezus tak nas nauczył”. Na szczęście, Boże poczucie humoru, podobnie jak wszystkie Jego atrybuty, jest nieskończone. Czytaj dalej →