ŚRODA POPIELCOWA

Czym jest ten dzień, który rozpoczyna tak ważny czas? Ten dzień ma być całkowitym odwróceniem się od spraw doczesnych, od spraw tego świata, a zwróceniem się całym sercem, całą duszą, również umysłem ku Bogu. Całą swoją istotą człowiek ma zwrócić się ku Bogu. Post ścisły, jaki obowiązuje w Kościele ma służyć lepszemu zrozumieniu. Pomagają temu teksty liturgiczne. Człowiek ma sobie uświadomić, iż oto rozpoczyna przemianę swego życia w sposób stanowczy i radykalny; nie po trochu, po cichu, jak się nie uda to trudno, ale w sposób radykalny. Dlatego modlitwa, post, ale i jałmużna. Wielokrotnie zaznaczaliśmy, iż wszystko, co dzieje się w Kościele, każde wydarzenie, każdy okres liturgiczny ma znaczenie. Służy przede wszystkim człowiekowi, jego duszy, jego zbawieniu. To, co jest dane powinno być przyjmowane całym sercem, całą duszą tak, by człowiek prawdziwie, autentycznie przeżywał kolejny okres, wchodząc w ten sposób w to, co daje Bóg, wchodząc w Jego świat, w życie Jezusa, uczestnicząc w nim. To samo dotyczy Wielkiego Postu. Każda dusza powinna posłuchać dzisiejszych czytań (Jl 2, 12-18; 2 Kor 5, 20 – 6, 3) i zastosować się do nich. Powinna za Psalmistą (Ps 51 (50), 3-4. 5-6a. 12-13. 14 i 17) śpiewać z głębi duszy. Czytaj dalej →

Jakże okres liturgiczny związany z Bożym Narodzeniem jest blisko okresu, w którym jednoczymy się z Jezusem cierpiącym. Niech nasze serca otworzą się na obecność Jezusa, który teraz szczególnie nieustannie jest pośród nas i w nas. Niech nasze dusze klęczą pod Krzyżem, by otworzyć się na dar miłości płynącej z Krzyża. Niech towarzyszą Jezusowi w Jego przyjmowaniu woli Boga, w Jego obejmowaniu całym sercem całej ludzkości.

Podczas tych dni skupienia, usuwając na bok dotychczasowe doświadczenia, spróbujemy towarzyszyć Jezusowi, który przychodzi z nieskończoną miłością w swoim Sercu, by ofiarować się, by zrealizować wolę Ojca; by w odpowiedzialny sposób podjąć misję, którą zlecił Mu Ojciec. W Jego postawie mamy odnajdywać swoją drogę, na której poprzez przyjęcie Miłości z Nieba sami za tą Miłością pójdziemy i w sposób odpowiedzialny będziemy realizować to, co Niebo będzie nam dyktować. Poprzez trwanie pod Krzyżem będziemy napełniać się miłością i odpowiedzialnością przed Bogiem za cały Kościół, za wszystkie dusze.

Czytaj dalej →

Życie naszej Wspólnoty Bożą obecnością – to droga, którą idziemy

Podczas tych dni skupienia zwrócimy uwagę na to, iż otwieranie się na obecność Boga we własnym wnętrzu pomaga duszy w wypełnianiu woli Bożej. Spotykanie się z Bogiem, uświadamianie sobie Jego obecności zbliża duszę do Boga i nie sprzeciwia się Adoracji Boga ukrytego w Najświętszym Sakramencie, czy też Jezusa Ukrzyżowanego. Nie sprzeciwia się to również obecności Boga w Jego Słowie. Dusza, która adoruje Boga, która otwiera się na Jego obecność o wiele łatwiej przyjmuje tę Obecność i w Słowie, i w Krzyżu, i w Najświętszym Sakramencie, i w duszy swojej.

Idziemy maleńką drogą miłości, gdzie dusza ma całą sobą wierzyć w miłość Bożą i tej miłości się poddawać. Starając się, by trwać w Bożej obecności dusza zaznaje tej miłości, poznaje ją głębiej i pragnie trwać w Bogu ze względu na miłość. W niej ta miłość wzrasta. Ona poznaje coraz głębiej Bożą miłość i sama coraz bardziej kocha.

Zapraszam was, byśmy i dzisiaj trwali w Bogu otwierając się na Jego obecność, Jego miłość, byśmy otwierali się na samego Boga i Go uwielbili.

Czytaj dalej →