Dziękujemy wszystkim członkom naszej Wspólnoty, którzy tworzyli zespół ewangelizacyjny na rekolekcjach w Dąbrównie, za podjęty trud prowadzenia wraz z kapłanem tych rekolekcji, za wszelkie posługi, za świadectwa. Także wyrażamy wdzięczność wszystkim tym, którzy duchowo wspierali nas podczas tych dni. Niech sam Bóg i Matka Miłosierdzia hojnie obdarzą Was wszelkimi przejawami Miłości Bożej. Zapraszamy też do wysłuchania fragmentu konferencji i świadectwa z zakończonych rekolekcji.
1. Fragment konferencji:
2. Świadectwo Ewy:


Każdy z nas może doświadczać radosnego oczekiwania z Jezusem. On żyje w każdej duszy i każdą zamieszkuje. Spróbujmy podczas Adwentu ze wszystkich swoich sił przyjąć do serca wiadomość, dobrą nowinę, że Jezus żyje w naszych sercach. Przy nas wraz z Nim jest obecna i Maryja. Dobrze by było, abyśmy przyjęli Słowo Boga. Przemieniłoby ono nasze życie. Uczyniłoby lżejszym, radośniejszym, bo ze świadomością, że Jezus towarzyszy w każdym momencie – inaczej się żyje. Możemy długo rozważać i mówić dużo mądrych rzeczy na temat przyjścia Jezusa na ziemię, możemy poprzeglądać różne książki teologiczne, w których bardzo mądre osoby będą uzasadniać wagę tego Przyjścia. Ale na nic się zdadzą te rozważania, jeśli my nie otworzymy serca i po prostu nie zaczniemy czekać na Niego, nie zaczniemy tęsknić za Jezusem; jeśli nie otworzymy serca, by wejść w nie i tam spotkać Jezusa.
tajemnice w nich zawarte. Za każdym razem, gdy autentycznie zagłębiamy się w te tajemnice otrzymujemy od Boga światło, poznajemy. Za każdym razem odsłonięty zostaje rąbek tajemnicy, co jest dla nas ogromem, nieskończonością. Zachwycamy się tym, co nam zostało dane, co odkryliśmy, co dla nas jest nowe. Odkrywszy powinniśmy tym żyć. Powinniśmy cały czas rozmyślać nad tym, co Bóg dał nam zrozumieć, poznać. Gdy staramy się ze wszystkich sił iść wraz z całym Kościołem poprzez kolejne wydarzenia z życia Jezusa, poprzez kolejne wydarzenia całego Kościoła i rozważać te wydarzenia, wtedy nieustannie (powoli, ale konsekwentnie) podążamy w głąb. To ciągłe zbliżanie się do Boga.