Odszedł do Pana Ryszard Szatkowski

Rysiu

Wczoraj niespodziewanie odszedł do Domu Pana nieodżałowany nasz brat Ryszard Szatkowski. Miał 65 lat.

Zmarły Ryszard  Szatkowski był czynnie zaangażowany w modlitwę i pracę w Dziele Dusz Najmniejszych. Postarajmy się w miarę możliwości  aby nasz udział w pogrzebie był liczny. Niech to będzie wyraz naszej miłości i pamięci  o Zmarłym Ryszardzie,  ale jednocześnie  naszej jedności i umocnienie na Maleńkiej Drodze Miłości

Uroczystości pogrzebowe odbędą się w sobotę (22 lutego 2020 r.) w Sochaczewie. Wystawienie ciała o godz. 10:00 w domu żałoby, ul. Wita Stwosza 11. O 10:30 wyprowadzenie ciała z domu żałoby, a o 11:00 Msza święta w Sochaczewie, dzielnica Trojanów, w kościele p.w. Najświętszej Maryi Panny. Po Mszy Świętej ciało zostanie złożone do grobu na cmentarzu komunalnym na Wypalenisku.

Wypraszajmy Boże Miłosierdzie dla Niego, otoczmy modlitwa Jego i całą Rodzinę.

Jezu, Maryjo Kocham Was, ratujcie dusze.

 nekrolog Rysia

Odeszła do Pana ś.p. prof. Izabella Zmysłowska

iza zDnia 11 stycznia 2020 r., przeżywszy 82 lata, odeszła do Pana Izabella Zmysłowska, dusza najmniejsza. Była mocno związana naszą Wspólnotą – dopóki choroba uniemożliwiła jej uczestniczenie w naszych spotkaniach. Była członkiem Stowarzyszenia Konsolata, którego działalność bardzo wspierała. Uczestniczyła we wspólnotowych pielgrzymkach i rekolekcjach.

Zawodowo od lat 60-tych była związana z Wyższą Szkołą Rolniczą, potem z utworzoną w jej miejsce Akademią Rolniczo-Techniczną, a później z nowopowstałym Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim. Była profesorem Rybactwa, gdzie na Wydziale Nauk o Środowisku jako mikrobiolog prowadziła różnorodne badania ryb i środowisk naturalnych. Wykładowca, autorka licznych prac naukowych, także autorka podręcznika akademickiego, promotor przewodów doktorskich i licznych prac magisterskich, kierownik katedry i wielu projektów badawczych.

Pogrzeb ś.p. Izabelli odbędzie się w Olsztynie, w piątek 17 stycznia. Pożegnanie zmarłej w kaplicy cmentarnej, ul. Poprzeczna, godz. 12.45. Msza pogrzebowa o godz. 13.30 w kościele Chrystusa Odkupiciela Człowieka, ul. Wyszyńskiego w Olsztynie. Ceremonia pochowania odbędzie się na Cmentarzu przy ul. Poprzecznej.

Polecajmy jej duszę miłosierdziu Bożemu, prośmy dobrego Boga o pocieszenie i potrzebne łaski dla jej najbliższych.

Rekolekcje formacyjne dla dusz najmniejszych

prymatZapraszamy na coroczne rekolekcje formacyjne dla dusz najmniejszych. Odbędą się one w Czerwińsku n.Wisłą (23-27 lipca); w Różanymstoku (5-9 sierpnia); w Gietrzwałdzie (17 – 21 sierpnia).

Rekolekcje w Gietrzwałdzie i w Czerwińsku prowadzić będzie ks. Adam Wawro z Ostrowa Wielkopolskiego. Natomiast rekolekcje w Różanymstoku poprowadzi ks. Sławomir Brewczyński, kapelan Stowarzyszenia Konsolata z Olsztyna

Zgłoszenia przyjmują osoby odpowiedzialne za poszczególne wspólnoty.:
Czerwińsk – P. Hania, (23 662 29 48)
Różanystok – P. Wanda (512 175 414)
Gietrzwałd – P. Bogusia (601 667 034)

Można też dokonać zgłoszenia na adres e-mail: biuro(at)skkonsolata.pl z podaniem Imienia i nazwiska osoby zainteresowanej, miejsca zamieszkania, informacji o tym, na który termin rekolekcji pragnie się zapisać oraz kontaktu zwrotnego (telefon lub e-mail)

Zachęcamy wszystkich do udziału w tych rekolekcjach w celu formacji naszych maleńkich serc kroczących najmniejszą drogą miłości.

9 listopada – Święto Rocznicy Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej

Bóg dał nam Kościół. W Kościele zostaliśmy ochrzczeni, przyjęci do Kościoła. To pierwszy wyraz cudownej Bożej miłości. Tym pierwszym to rzeczywiście było powołanie nas do życia, ale tym drugim – zaproszenie do Kościoła. I w Kościele możemy wzrastać, rozwijać się. Możemy kosztować tej miłości, w którą bogaty jest Kościół; miłości przejawiającej się w sakramentach; miłości przejawiającej się w świętych, w różnych pismach Kościoła, w nauce Kościoła, w osobach, kapłanach, zakonnikach, zakonnicach. To niezwykłe bogactwo Kościoła i dar Bożej miłości. Takim darem jest również wspólnota, w której dusza może dalej się rozwijać, iść pewną drogą duchową. Bóg powołuje dusze na różne drogi duchowości, stwarza przecież tak różnorodne dusze. Każdy potrzebuje czegoś innego. I Bóg łączy pewne dusze, by mogły iść jakąś drogą. Nas pragnie powołać na maleńką drogę miłości; na tę drogę miłości, o której wcześniej mówiła św. Tereska od Dzieciątka Jezus; na tę drogę miłości, o której mówił Pan Jezus sł.B. Konsolacie Betrone; na tę drogę miłości, którą szło wielu świętych, którą idą całe zakony. Jakże jest ich wielu! Jakże jest wiele serc, które tę drogę poznają dzięki Bożej łasce, które się zachwycają tą drogą i próbują, starają się nią iść.

Cudownym darem jest wspólnota, bowiem człowiekowi samotnie bardzo trudno byłoby iść jakąś drogą. Bardzo trudno byłoby doskonalić się, rozwijać się duchowo. Stąd też we wspólnocie, w powołaniu wspólnoty przejawia się ta Boża mądrość. Bóg wie, że człowiek potrzebuje innych dusz, by wspólnie kroczyć, by wspólnie poznawać Boga. I Bóg powołał wspólnotę dusz najmniejszych. Rozrasta się. Dusz maleńkich jest już bardzo dużo, tu w Polsce, ale i na całym świecie. Jesteśmy zaproszeni do życia w takiej wspólnocie. I to nie szkodzi, że jesteśmy w różnych częściach kraju, w różnych okolicach. To nie szkodzi, że jesteśmy tak rozsiani. Dla Bożego Ducha nie ma żadnych ograniczeń, odległości nie istnieją, czas nie istnieje. Bóg tworzy z nas wspólnotę. Jeśli pragniemy, możemy otworzyć się na ten dar i żyć we wspólnocie. To, co dokonuje Bóg współcześnie we wspólnocie dusz najmniejszych jest niezwykłe, bowiem Bóg pragnie w sposób szczególny ujawniać swojego Ducha, działanie swojego Ducha. I pokazuje ludziom, że Duch istnieje i że Duch działa w Kościele, działa w ludzkich sercach, że jest to jeden Duch, który te serca jednoczy. I różne serca, w różnych częściach Polski, doświadczają tego samego: tego samego Ducha, tej samej miłości, prowadzeni są przez Ducha Świętego i idą tą samą drogą, cudowną maleńką drogą miłości. I wiele dusz już doświadcza tej łączności duchowej. Żyją razem, choć w różnych miejscowościach i kochają siebie nawzajem, choć są daleko od siebie. I modlą się za siebie nawzajem, i doświadczają tego cudu wstawienniczej modlitwy, i wiedzą o sobie bardzo dużo. W swoich sercach czują, że ktoś potrzebuje modlitwy i wtedy się modlą jeszcze bardziej. A wszystkie dusze jednoczą się o tych samych porach dnia na modlitwie: o 900 rano, o 1200, o 1500, łączą się na modlitwie o 2100. Ale od pewnego czasu łączymy się wszyscy na modlitwie wtedy, gdy w domu dusz najmniejszych w Olsztynie odprawiana jest Msza św. Wtedy wszystkie dusze starają się też trwać na modlitwie, a kto może w tym czasie uczestniczy we Mszy św. Jest ta jedność ducha. I serca doświadczają tej jedności, doświadczają działania Ducha Świętego, który łączy te dusze, udzielając miłości w sposób szczególny. Dusze te żyją Bogiem, są szczęśliwe, żyją miłością. W swoim życiu starają się tę miłość realizować. Czytaj dalej